Değerli okuyucularım, iktidarı ya da bürokrasinin önemli koltuklarını (Valiler gibi) eline geçirenlerin yaptıkları işlerden biri de, adlarını bir okula vermek oluyor.

     Yolsuzmuş, hırsızmış hiç önemli değil. Yeterki adı bir okula, yola, sokağaya da meeeydana verilmiş olsun.

     17-25 aralık yolsuzluk baskınında odalar dolusu paralarla yakalanan İiçişleri B:akanı Muammer Gülerin  adı, halen İstanbul Beylikdüzünde bir Anadolu Lisesinde duruyor. Çok büyük rüşvetlerle ve 700 bin liralık rüşvet saatle yakalanan eski Sanayi Bakanı Zafer Çağlayanın adı da Muşta bir ortaokulda duruyor.

     Önce 1951 yılında, daha sonra da 1993 yılında çıkarılan Ad Verme Yönetmeliğine tamamen aykırı olarak verilen bu adların yanında, kimi Baakanların, siyasilerin ya da Valilerdin adları da halen çeşitli okullarda duruyor.Ve, bu fırsatçılık halen devam ediyor.

     Tekraren ifade ediyorum ki, haksız yere verilen bu adlar kaldırılıp, okul ve eğitim kurumlarıyla diğer yerlere bu darbe sırasında ve doğu ve güneydoğuda şehit olanların adları pekala verilebilir ve çok yerinde olur.

                           BOĞAZ KÖPRÜSÜNÜN YENİ ADI

    Başbakan açıkladı. Boğaz Köprüsünün yeni adı, “15 Temmuz Şehitler Köprüsü” olmuş.

      Orası, her şeyden önce denizin üstüne yani Boğaza kurulan bir köprü. Halk onun adını, açıldığından beri “Boğaz Köprüsü” olarak biliyor ve öyle söylüyor.

     Oysa, şehitlerin adını verecek daha çok yerler var. Köprünün adını değiştirmek ve yeni ad vermek, katiyen tutmaz. Çünkü, birçok yerde köprü var. Ancak, boğazda henüz iki köprü var.

     Bu durumda, Fatih Sultan Mehmet adlı ikinci köprüyü de “15 Temmuz Gaziler Köprüsü” yapmanızı isteyenler olabilir. Ancak, bu da tutmaz.

     27 Mayıs darbesinden sonra., Beyazıt Meydanını “Hürriyet Meydanı” yaptılar,. Tutumu. O alana, Hürriyet Meydanı diyen bir kişi çıkmadı.

     Boğaz Köprüsünün adını değiştirmek de, doğru olmamıştır. Şehitlerin adlarını vrecek, başta okullar olmak üzere çok yer var.

             CHP Liderine, Neden Güvenilmez!

     CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu, “Diktatör Bozuntusu” dediği Cumhurbaşkanının Sarayına gitmeyeceğini defalarca duyurdu.

     Ve şimdiye kadar da gitmedi. Ne var ki, darbe girişiminden sonra tıpış tıpış gitti ve görüştü.

       Ülkenin ve halkın birlik ve beraberliği için iyi de yaptı. Onu,hep takdirle karşıladık.

      Karşıladık, ama hani “Prensipler ne oldu?” Biz, onun bundan sonra vereceği kararlarda ve sözlerde durup durmayacağını, nereden bileceğiz ve ona nasıl güveneceğiz.

     Eyyy… Kılıçdaroğlu, biraz prensip sahibi ol, sözünde dur ki sana güvenelim. Yoksa, sen de “Dün dündü, bugün bugün”cülerden misin?

        Hükümetin Yardım Kampanyası

     Hükümet, şehit ve yakınları için ülke genelinde bir “Yardım Kampanyası” düzenlemiş.

      Doğru yapmış gibi görünse de, devlet güçlüdür ve ikide bir halka avuç açmaz. Millet, bu vergileri boşuna mı veriyor?

      1999 depreminde,  Hükümet emlak Vergilerini topladıktan sonra, depremzedelere ödenmek üzere, bu vergileri iki defa topladı. Biz de, seve seve verdik.

       Sonradan öğrendik ki, depremzedeler için toplanan bu vergilerden, onlara bir tek kuruş verilmemiş.

      Paralar, başka yerlere harcanmış ve millet aldatılmış.

      İnsan hayatında, bir kere aldatılabilir. Bu durumda, kusur aldananda değil, aldatandadır.

      Ne var ki, bir kişi ikinci defa aldanırsa, kusur kendindedir.

      Biz artık, aynı kusurun içine bir defa daha düşmek istemeyiz.