Değerli okuyucularım;  35 yıllık meslek yaşamımda, yetişen yeni nesle büyük kurtarıcı Atatürk’ü anlatabilmek için çok nefes tükettim, çok uyarılar yaptım. Bütün öğretmenlerimiz, bunu yaptılar.

     Çünkü, bizi de öyle yetiştirdiler. Atatürk’ü anlatırken öğretmenlerimizin boyun damarları şişer, uzun bir yoldan gelmiş gibi nefesleri tükenirdi.

     Onların, çok önemli tespitleri vardı. “Atatürk olmasaydı, ne bizler, ne ana--babalarımız, ne de bu güzel yurdumuz vardı. Biz, varlığımızı ve her şeyimizi ona borçluyuz. Ona olan borcumuzu, yaşadığımız sürece ödeyemeyiz. Ona layık olmaya çalışmalıyız.” Diye bize seslenirler ve  bu  öğütleri verirlerdi.

      Zihniyet değişti. Yani o anlayışlar ve kafalar değişti. Yapılan iyiliklere layık olmayanlar için söylenen “nankör” sözcüğü, sahiplerini buldu ve o nankörler, nankörlüklerini hep yaptılar ve yapmaya davam ediyorlar.

                           NEDİR BU ATATÜRK DÜŞMANLIĞI?

    Doğrusunu isterseniz, ben de anlayamıyorum. Atatürk bu insanlara ne yaptı ki? Yok olmuş bir devletin küllerini canlandırıp yeni bir devlet kurmakla suç mu işledi?

     Bizi, keferenin kucağına itilmekten kurtardığı için, acaba suç mu işledi? Bu gün, Müslüman bir ana-babanın çocuğu olmak yerine, bir keferenin yatağında olmak mı isterdik acaba?

     Bir zamanlar, o yüce insanın kabrini kaldırıp, konut alanı yapmak isteyenlerin iştahı yeniden mi kabardı acaba?

    Onun kurduğu Cumhuriyet için, “Osmanlı filminin reklam arası” ya da “Enkaz dönemi” diyenler, onun armağan ettiği bayramların kutlanmasını yasaklayanlar ve her fırsatta ona kin ve düşmanlığını belli edenler, acaba neyin peşindeler?

    Süleymaniye Camii bahçesinde yatan Kanuni Sultan Süleyman’la, Fatih Camii bahçesinde yatan Fatih Sultan Mehmet’in türbelerinin yanına da, birer Çocuk Parkı yapmayı  düşünüyorlar mı acaba?

                                         ATATÜRK, HEPİMİZİN!

    Onlar kabul etmese de, Atatürk, bu milletin gözünün bebeğidir. Atatürk, bu milletin yaşayan moral gücüdür. Atatürk, dostlarımızın sevinci, düşmanlarımızın korkulu rüyasıdır.

     Onun, saymakla bitmeyecek nitelikleri var. Ya, onu istemeyenlerin bu ülkeye fayda getiren hangi nitelikleri var?

    “Atatürkçüyüm” ya da “Mustafa Kemal’in askerleriyiz.” Diyenlere buradan sesleniyorum. Slogan atmakla Atatürkçü olunmuyor.

     Bu yapılanlara tepki göstermek, hem de çok şiddetli tepki göstermek gerekiyor.

     Her fırsatta Atatürk’ün adını ağızlarından düşürmeyenler, bu yapılanlara bir baksınlar ve artık seslerini çıkarsınlar. Maç seyreder gibi olayları tribünlerden seyretmekle Atatürkçü olunmuyor.

      Rize Belediyesi’nin Yaptığına Bakın!

      Geçimini, genellikle “Çay” bitkisinin üretiminden sağlayan Rize halkının seçtiği Rize Belediyesi gizliden değil, artık açıktan “Atatürk düşmanlığı” yapıyor.

     Çay’ın Rize’de yetiştirilmesi ve böylece halkının geçimini sağlaması için bu ürünü Rize’ye taşıyan ve bir sanayi haline gelmesine önayak olan Atatürk’ün heykeli, Rize Belediyesi’nin gözüne batmış.

    Şehrin AKP’li Belediye Başkanı, Cumhuriyet Meydanı’ndaki Atatürk heykelini kaldırıp, onun yerine büyük bir Çay Bardağı heykeli dikmek için karar aldırmış.

    İşin anlaşması yapılmış ve Atatürk’ün heykeli kaldırılıp, yakında yerine büyük bir bardak heykeli konacakmış.

   Belediye, heykelin yanına bir de Çocuk Parkı yaptırırsa, Anıtkabir’i emsal almış olur.

    Görülüyor ki, Atatürk heykelleri, bu iktidar döneminde alıştıra alıştıra kaldırılacak ve işte böyle kaldırılıyor.

     Kiminin yerine böyle çay bardağı, kiminin yerine Çocuk Parkı, kiminin yerine de Abdülhamit gibi Osmanlı Padişahlarının heykeli konulursa, şaşırmamak lazım.