Ürettiğimiz, kuşaktan kuşağa aktardığımız, maddi ve manevi her şey kültürümüzü yansıtır.  Kültür, bizim kimliğimizi oluştururken, inancımızı, geleneğimizi, düşünce tarzımızı ortaya koyar. Ülkemizde var olan kültürel zenginliklere birçok ülke sahip olmazken, toplumumuzun kültürü yani değeri ve kendine has çizgisi yok olup gidiyor.

     Kültür, bir milletin, kendine has çizgide gelişip yükselmesinde sık sık başvuracağı önemli bir kaynaktır. Millet hayatının âhenk ve istikametiyle, kültür kaynaklarının duruluğu arasında her zaman sıkı bir münasebet mevcut olmuştur.

     Kültür, milletlerin az-çok birbirleriyle teması neticesinde, bir ölçüde medeniyet gibi, bir toplumdan diğer topluma da geçebilir. Ancak, bu geçişte milli ruh imbikleri iyi çalışmaz, gerekli tasfiye ve ayıklama yapılamazsa, neticede kültür ve medeniyet bunalımı kaçınılmaz olur.

      Gerçek kültür; hakikî din, yüksek ahlâk, fazilet ve hazmedilmiş ilimlerin potasında kaynaya kaynaya olgunlaşır. Dinsizlik ahlâksızlık ve cehaletin hakim olduğu bir atmosferde ne gerçek kültürden bahsetmeye, ne de o atmosferde yetişen insanın bu kaynaktan faydalanmasına imkan yoktur.

     Her milletin hayatında "kültür" çok ehemmiyetli bir yer işgal eder. Bir milletin geçmişiyle iç içe ve ruh köküne sımsıkı bağlı bir "kültür" , o milletin yaşama ve yükselme yollarını açar ve aydınlatır. Aksine, her gün değişik bir anlayış ve düşünceyle sürekli zikzaklar çizmek o milleti çürütür, yerle bir eder.

      Kültür, bir cemiyetin dil, terbiye, âdet ve san'at gibi duygularından doğmuş, sonra da işlene işlene o toplumun hayat tarzı hâline gelmiş, hemen her parçası çok ehemmiyetli bir kısım esasların bütünüdür. Bu
esasları görmezlikten gelmek körlük, toplumu onlardan uzaklaştırmaya kalkışmak ise, onu
yolsuz, yöntemsiz hâle getirerek, şaşkına çevirmek demektir.

      Kültür, millet ve cemiyetin tabiatından doğar ve gelişir. Bir ağacın çiçek ve meyveleri ne ise, bir toplumun kültürü de odur. Kendi kültürünü oluşturamamış veya kaybetmiş milletler, meyve verememiş veya meyveleri dökülmüş ağaçlara benzerler. Bugün olmasa da yarın kesilip, odun olarak kullanılmaları mukadderdir.

Düşünceye Saygı
 
       Her şeyi tenkit, her şeye itiraz, bir yıkma hamlesidir. Şayet insan, bir şeyi beğenmiyorsa, ondan daha iyisini yapmaya çalışmalıdır. Zira, yıkmaktan harabeler, yapmaktan da mâmureler (imar edilmişler-yapılmışlar) meydana gelir.
      Bir mecliste her söze kıymet ver! Hatta fikrine uymayan düşünceleri bile reddetme. Bir başka münasebetten dolayı ifade edilmiş olabileceğini düşün ve sonuna kadar sabret ve dinle!

      İyilik Düşüncesi

İnsanların gönüllerini fethetmeye götüren yolların en mühimlerinden biri de, daima onlara iyilik yapma fırsatını kollamak ve böyle bir fırsat ele geçer geçmez de, vekit kaybetmeden hemen iyilikte bulunmaktır. Keşke, gönüllerimizi hep iyilik yapma düşüncesine göre akord edebilseydik...!

      İyi-Daha Iyi

      Devamlı olan az hayır, ara sıra kesilen çok hayırdan daha bereketlidir.
Karanlığa karşı tavır almak iyidir; ondan daha iyisi de, karanlığa sövüp-sayma yerine, küçük dahi olsa bir meş'ale tutuşturmaktır.

     Hak ve Adalet

     Hak, tepene inen bir kılıç da olsa, boynunu ona uzatmaktan çekinme...!
Adalet, her yerde geçerli olan bir sermayedir.
Hakla çarpışan, ergeç yenik düşer.
Adalet, Allah'a yakın olma yollarındandır ama, nedense insanların çoğu ondan uzak kalmayı tercih etmektedir.
Zayıfı ezen, galip de olsa mağlup; haklı, mağlup da olsa galiptir.

     En Büyük Sermaye

      Ahlak ve vicdan, terbiye ve nezaket, her ülkede geçerli bir akçe ve para dalgalanmalarından müteessir olmayan bir pırlanta gibidir. Onları elde eden, yüksek itibarlı tacirlere benzer ki, başka sermayeleri olmasa da, her yerde alişveriş yapabilirler.

     İlim Üzerine

      İlim ve teknik insanın hizmetindedir ve ondan korkmak için ciddi hiçbir sebep de mevcut değildir. Tehlike, ilmîlikte ve ilme göre bir dünya kurmakta da değildir. Tehlike, cehalette, şuursuzlukta ve mes'uliyet yüklenmekten kaçınmadadır.