Muhterem Valimiz;

     Yeni görevinize ısındığınızı ümit ederek, il merkezine en uzak konumdaki Saray İlçemizin önemli bir derdine dikkatinizi çekmek için, size bu açık mektubu yazıyorum.

      İlçe olarak gözden ırak olunca, gönülden de hep ırak olduk. Kimilerine göre siyasi maksatlarla, kimilerine göreyse istemesini bilemediğimiz için, devlet bu ilçeden kepçe ile aldığını, kaşıkla bile vermek istemedi.    

      Kusurun önemli bir kısmı, belki de bizdeydi.

      Yıllardan beri, İlçemize bir Kapalı Spor Salonu yapılmasını istedik. Temeli, nihayet 1992 yılında atıldı ve kaba inşaatı bir çırpıda tamamlandı. Ne olduysa, ondan sonra oldu. İnşaat, mahkemelik oluverdi. Kusur, halkımızdaymış gibi ne dava sonuçlandı, ne de inşaatın yürümesi için devlet bir çare buldu.

       Bulmadı, çünkü halkımıza karşı göstermelik olan bu teveccüh, daha sonra adeta düşmanlığa dönüştü. Binaya, geçen 21 sene içinde  bir tek çivi bile çakılmayıp, -göz göre göre- çürümeye terk edildi. Ve, iskelet halindeki bina, bu süre içinde çürüdü gitti.

       Neyse ki, ilçemizin başarılı Kaymakamlarından Yaşar Karadeniz’in gayreti, seleflerinizden Vali Aydın Nezih Doğan’ın desteği ile Lisemizin bahçesine yeni bir salon yapıldı. Ve, geçtiğimiz yıl hizmete girebildi.

                      BU  MEKTUBU  YAZMAMDAKİ  MURADIM,

                                      BUNU ANLATMAK  DEĞİL

       Bizim şimdi, tıpkı Kapalı Spor Salonu’nda olduğu gibi, yapımı yarım bırakılan ve 7 yıldan beri iskelet halinde bekletilen bir “Öğretmenevi” inşaatımız var.

       Bu inşaatın temeli ise, 2006 yılında yukarıda adları geçen Vali ve Kaymakam’ın girişimi ve desteği ile, ilçemizin merkezindeki bir alana atıldı.    

       Temel atma töreni, oldukça görkemliydi. Tören sırasında, Vali ve Kaymakamın vaatleri, büyük alkış toplamıştı.

       Öğretmen maaşlarını ödeyen bir Bankanın promosyon olarak verdiği yaklaşık 100 milyar lira (şimdiki yüz bin lira) ile başlayan inşaat, mülki idarenin desteğiyle kısa sürede tamamlanacaktı. Çünkü Sayın Vali, tören sırasında çok alkışlanan o konuşmasında, böyle söylemişti.

       Şehrin tam ortasında, ana caddeye cepheli ve Milli Eğitim Bakanlığı’nın mülkiyetindeki bu arsada başlatılan inşaatın iskeleti, iki ayda ortaya çıkıverdi.      

         Para bitince, iki ay sonra inşaat durdu ve geçen 7 yıl içinde, Spor Salonu gibi o da çürümeye terk edildi.

          VALİ   VE  KAYMAKAM  GİTTİ,  İNŞAATIN  HARCI  BİTTİ

      Temeli atan Vali ile Kaymakam, eş zamanlı olarak tayin olup gittiler. İnşaat, -eşi de öğretmen olduğu halde- gelen Kaymakam’ın umurunda bile olmadı.

      Kaymakam ilgisiz kalınca, Vali’nin de bu olup bitenlerden, belki haberi bile olmadı. Böylece bütün umutlar yeniden, Valiliğinize ve İlçemizin Kaymakamlığına yöneldi.

       Bu arada, 7 yıldır iskelet halinde bekletilen Saray Öğretmenevi inşaatının, statik denetimi yeniden yapıldı ve  inşaatın kaldığı yerden devamında teknik yönden hiç bir sakınca olmadığı belirlendi.

      Ne var ki, inşaatın daha fazla bekletilmeden tamamlanması gerekiyor.   

      Tekirdağ Valisi olarak, eğitimin sorunlarına öncelik tanıdığınızı, bu cümleden olarak, ilimizin birinci derecede  deprem bölgesinde olması sebebiyle, okul binalarını güçlendirme çalışmalarına başladığınızı öğrendik.

      İşte, okullar desteklenirken bu meyanda, bu inşaatın da ilgi ve talimatınızla kısa sürede tamamlanmasını eğitim camiası da, halkımız da sabırsızlıkla bekliyor.

               ÖĞRETMENLER,  KAHVEHANELERDE  DOLAŞIYOR !

      Değerli Valimiz,

      Bildiğiniz gibi, kamuda çalışan her üç kişiden biri öğretmen ya da Milli Eğitim mensubudur. Saray’da da, durum böyledir.

      İnşaatı bekletilen Öğretmenevi’nin bulunduğu arsa, Milli Eğitim Bakanlığı’na tahsislidir. Arsanın bir kısmı  daha önce, halka da açık “Öğretmen Çay Bahçesi” olarak kullanılırken, Maliye müsteciriyle ihtilafa düşünce, bahçe geçen yaz kapatıldı.

       Öğretmenler bu kere, mülkiyeti Belediyeye ait olan ve kirası Çay Bahçesi gelirlerinden ödenen bir lokale devam etmeye başladılar.

       Çay Bahçesi kapatılıp, kira bedeli ödenemeyince, kendisi de öğretmen olan Saray Belediye Başkanı, bu lokali de boşalttı ve öğretmenler adeta sokağa atıldılar.

       Başka bir söylemle, Kahvehanelere devam etmek zorunda kaldılar.

       Bu kadar detaya girmemin sebebi, yıl boyunca bir defa ve sadece Öğretmenler Günü’nde hatırlanan öğretmenlerimize, biraz daha vefalı olmak lazım geldiğini ifade edebilmek içindir.

       Yönünüzü ilçemize çevirdiğinizde, bu sorunumuzu da görmenizi ve yarım kalan Öğretmenevi inşaatının tamamlanması hususunda desteğinizi sabırsızlıkla bekliyoruz.

       Saray halkı gelecekte,  bu hizmetinizle de sizi hatırlayacaktır.