Düşüncelerine hakim olamayanlar kısa zaman sonra davranışlarına da hakim olamazlar.
Hayal gücü bilgiden daha önemlidir. Bilim, hayal gücüne ne kadar borçlu olduğunu bilmez. Hayal kurulmayan yerde insanlar mahvolur. Ne yediğini söyle sana kim olduğunu söyleyeyim diye yaygın bir deyiş vardır. Oysa, ne düşündüğünü söyle sana kim olduğunu söyleyeyim deyişi olmalıydı. Kendinizle ilgili inançlarınız, emin olun, yaşayacaklarınızı tayin eder. Ne düşünüyorsanız o olursunuz.

Dünyada önemli olan hayatındaki eşyalar değil, hayatında nasıl kişilerin olduğu öğrenmeli.
Şöyle bir etrafınıza baktığınız da çok ama çok değişik yüzler göreceksiniz. Bunların arasından birilerini seçin kendinize, dost yapmak, konuşmak, arkadaş olmak, beraber çalışmak veya herhangi bir yeri paylaşmak ya da çok iyi bir dost edinmek için karar vermek..
Bunu yaparken çok iyi düşünün, kendinize onları tanımak için uzun zaman ayırın, kim onlar? Nasıl yaşarlar diye gözlemleyiniz?
Eğer çok iyi tanıyıp dürüst olduğuna inandığınız kişiye sevgi elini önce siz uzatın!
Ama şunu asla unutmayınız!
Hayat; Kimi sevdiğiniz, kimi incittiğinizdir. Kimi mutlu, kimi mutsuz ettiğinizdir. Sizin olanları koruyabilme ya da mahvedebilmenizdir.
İçinizde sevgiyi taşımak, büyütmek ve dağıtmaktır. Ama en önemlisi, yalnız başına asla gerçekleştiremeyeceğiniz bir şeyi yapmak, hayatınızı, başka insanların kalbine dokundurabilmektir.
Dostlarımız var mı doya doya sohbet edecek?
Can dostlarımız ve ailemiz var mı hayatı paylaşacağımız?
Kaybettiğimiz yakınlarımızın yerine oturtmaya çalıştığımız, renklerimiz yok mu üzerimizde taşıyarak güzelleşebileceğimiz, hayallerimizi süsleyebileceğimiz?

Çiçekleri yok mu bize ait olmasa da doğa da olan ve kopartmadan koklayabileceğimiz?
Bütün bunların sonunda ben birçok şey öğrendim, Peki Ya Siz!
İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim…
Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak. Gerisi onlara kalmış...
İnsanları ne kadar düşünürsen düşün, Onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim…
Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini, ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim…
Önemli olanın hayatındaki eşyaların değil, Hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim…
İnsanın ancak 15 dakika çekici olabildiğini. Ondan sonra alışıldığı öğrendim...
Kendimi karşılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil, Kendimin en iyi yaptıklarımı kıstas almam gerektiğini öğrendim…

İnsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim…
Her ne kadar ince kesersen kes, kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim…
Sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini, belki bu son defa son görüşün olabileceğini öğrendim…
Her ne kadar onu çok düşünsen de, yine de gidebileceğini öğrendim…
İnsanların seni hep hesapsız sevdiğini, ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim…

Sinirlendiğimde gerçekten buna zararı dokunacağımı bilsem bile, asla acımasız olmamam gerektiğini öğrendim...
Kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun, dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim…
Bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim…
İki kişinin tamamen aynı olan bir şeye baktıklarında bile farklı şeyler görebildiklerini öğrendim…
Hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim…
Seni doğru dürüst tanımayan kişilerin, hayatını birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim…
Verebileceğin bir şey kalmadığında bile bir arkadaşın ağladığında, ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim…
Yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim…
En fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştığını öğrendim…
İnsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin çok zor olduğunu öğrendim…
Birini ne kadar çok seversem hayat onu senden o kadar erken aldığını öğrendim….
Değerli okuyucularım bu yazıyı bir kaynağa yanarak hayat tecrübelerimden, gördüklerimden ve yaşadıklarımdan yola çıkarak sizlerle paylaşmak istedim. Yaşadığımız bu dünyada dürüst davranarak ve onurlu bir yaşamın kıvılcımlarını etrafımıza saçarak, hep sevgi dolu yaşayalım…