Üniversitemiz çok, ama Öğretim Elemanı yok. Cumhurbaşkanı açıkladı. 1500 Doktor, Profesör yapılacakmış. Ölçüsü ne olacak, bilinmiyor. Parayla alınıp satılırsa, şaşırmayalım.

      Bu iktidar döneminde yozlaşmayan ne bir kurum, ne de bir değer kaldı. Eğitimi özel teşebbüse devredelim derken, Özel yani Vakıf Üniversiteleri’nin sayılarını çoğalttılar.

      Bu Üniversiteleri açanlar, bir Vakıf paravanına sığınarak sermayelerini ortaya koyup, karlı bir işe yatırım yaptılar. Hele, “Başarılı öğrencilere burs veriyoruz.” diyerek, göstermelik burslarla hedeflerini iyice süslediler.

     Devletten vergi muafiyeti aldılar, büyük destek gördüler, halkın tasvibini kazandılar.

     Ne var ki, Üniversite kurmak kolaydı, ama akademik eleman, özellikle Profesör denilen en üst düzeyde öğretim elemanı bulmak, hiç de kolay olmadı.

    Önce, Devlet Üniversiteleri’ndeki hocalara büyük paralar vererek, onları ayarttılar. Yetmedi, öteki öğretim elemanlarını çektiler, ancak yine yetmedi. Çünkü, Vakıf Üniversiteleri’nin sayısı artarken, öğrenci sayısı da giderek artınca, öğretim elemanı bulmak daha da zorlaştı.

                                     ÇARE, ZORLA PAYE VERMEKTE

      Cumhurbaşkanı, geçtiğimiz gün açıkladı. “Doktorlarımıza neden akademik paye vermiyoruz? Layık olanları, mesela neden Profesör yapmıyoruz? deyince, sözüm ona Üniversitelerin öğretim elemanı sorunu da, güya çözülmüş oluyordu.

     Değerli okuyucularım; bu doğru bir tasarruf değil. Değil çünkü, bir Yüzbaşı’yı, nasıl ki Binbaşı, Yarbay ve Albay yapmadan General yapamazsanız, bir Doktoru da, pat diye Profesör yapamazsınız.

    Bu durum, daha önce hakkıyla o payeye erişmiş olanlara, büyük haksızlık olur. Daha da önemlisi,  ehliyeti olmayanın eline otobüsün direksiyonunu, dolayısıyla onlarca kişinin canını teslim etmek gibi olur. Bu yanlışlık, daha başka örneklerle de ifade edilebilir.

                      SİZE, YAŞADIĞIM BİR ÖRNEĞİ ANLATAYIM

      Rahmetli Bülent Ecevit Başbakan, Necdet Uğur da Milli Eğitim Bakanı’ydı. Okullarda, yoğun biçimde öğretmen ihtiyacımız vardı. Öğretmen yetiştiren kurumların başında da, Eğitim Enstitüleri geliyordu.

    Necdet Uğur, Lise mezunlarını toplayıp, Eğitim Enstitüleri’nde açtırdığı  4 aylık bir kurstan sonra, Ortaokul ve Liselere Öğretmen yaptı.

     Kurs bitti.  Tayin evrakını alan iki kişi odama girdi. İkisinin de sakalları uzamış, ayakları postallı ve kot pantolonluydular. Bilgileri bir yana, bu halleriyle Öğretmen olarak tanımlanmaları mümkün değildi.

      Evrakı ellerinden alıp, “Gidin, biz size haber veririz.” dedim ve iki evrakı da Bakanlığa iade ettim.

     Bakanlık Müsteşarı aradı ve; “Yapmayın” dedi ve ekledi. “Öğretmene, şiddetle ihtiyacımız var. Biz, onları yola getiririz.”

     Ancak, yola getiremedik ve önemli bir kısmı bu işi yapamayıp, ayrılıp gittiler.

    İşte, siparişle öğretmen yetiştirmek gibi, siparişle ve liyakate bakılmadan kimi Doktorları Profesör yapmak da, herhalde böyle olacak.

      Gelen haberlere göre, şimdilik 1500 Doktor, Profesör yapılacakmış. Haberi duyanlar şaşkınlığını belirtip; “Profesörlük de, galiba pazarda satılacak.” diyorlar. Haklılar.

      Dedik ya, yozlaşmayan bir bu kurum ya da bu meslek kalmıştı. Sonunda, onu da yozlaştırdılar.

                                                     ***

                       CHP’nin Umuda Yolculuğu

     Cumhuriyet Halk Partisi de AKP’nin izinden gidip, geçen hafta bir kamp yaptı. Toplanıp, geleceğe yönelik bir taktım kararlar aldılar.

    Aldıkları kararlara uyarlar mı, uymazlar mı orasını bilemem, ama sloganları çok ilginç. “Umuda Yolculuk” Ne demek istediklerini belki anlamadınız, ama anlatayım.

     CHP, yine umut peşinde. İzmir Milletvekili Mustafa Balbay, geçen hafta Manisa Turgutlu’da yaptığı konuşmada, geleceğe yönelik olarak ne kadar umutlu olduklarını açıkladı ve dedi ki; “Cumhuriyet’in 100’ncü yılında, yani yaklaşık 10 sene sonra iktidar oluyoruz.”

     Bunun anlamı, “Önümüzdeki 2015 ve 2019 seçimlerinde, bizden iktidar filan beklemeyin.”

     CHP Milletvekili, aceleci davranmış ve 10 sene sonrasına işaret etmiş. Mesela, 2030 ya da 2040 da diyebilirdi.

     Şimdi anladınız mı “Umuda yolculuğun” ne demek olduğunu? Umut, her zaman fakirin ekmeğidir.