Onarılması için, 2007 senesinde Kaymakamlık (İlçe Müftülüğü) tarikiyle Vakıflar İdaresi’ne başvurduk. Başvuru yazısını, bendeniz kaleme aldım ve akıbetini sürekli takip ettim.

      Camii’nin İmam-Hatibi Yaşar Arabacı Hoca, daha önce cemaatten destek alarak zeminini onartırken, yeni halılar döşetti. Bu arada, Camii’nin eskiyen Minberi de yenilendi. Lakin, kubbesi delik, minarenin şerefesi yıkıktı.  Cami, kubbesinden su alıyordu. O sebeple, kimi halı ve zemin tahtaları çürümeye yüz tutmuştu.

    Vakıflar İdaresi, yazımıza cevap vermedi. Ancak, yaptığımız sıkı takip üzerine onarım kararı aldı, ama tarihi belli değildi.

       13 Temmuz 2007 günü, İstanbul Vakıflar Başmüdürlüğü Abideler Şube Müdürü Çetin Alaca ile görüştüm. İlgi gösterdi ve ilgileneceğini söyledi. Dosyanın, Mimar Ayşe Hanım’la, Mimar Utku Hanım’da olduğunu belirtti.

   16 Temmuz günü, bu iki Mimarla görüştüm. Dosya tamamlandığında, ihaleye çıkarılacağını, ancak tarih veremeyeceklerini söylediler.

   Daha sonra, Başmüdür Yardımcısı’yla ve nihayet Başmüdür’le görüştüm. Aldığım cevaplar hep olumluydu. Ancak, iş bir türlü ihaleye çıkarılmıyordu.

   Tekirdağ’da onarım bekleyen diğer bazı Camilerle birlikte, Ayaspaşa Camii’nin de onarım ihalesi, nihayet yapıldı. İki teknik görevli Saray’a gelip inceleme yaptılar. Doğrusu pek sevindik.

   Ancak, onarım bir türlü başlamayınca tekrar sordum. İhalenin, hatalı kimi işlemlerden ötürü iptal edildiğini söylediler. Ne var ki, “Umudunuzu kaybetmeyin, onarım  mutlaka yapılacak.” dediler.

                      VE İHALE TEKRAR YAPILDI, ONARIM BAŞLADI

       Bu defa kesin ihale yapıldı ve ihaleyi yüklenen firma Camii’nin önüne tabelasını asarak, onarıma başladı. Onarımın 10 Eylül 2014 tarihine kadar bitirileceğini, tabelasına yazarak herkese duyurdu.

      Cami boşaltıldı. Taksim Caddesi’nde kiralanan bir dükkan Mescit’e çevrilerek, namazlarını burada kılan cemaat, merakla ve sabırla beklemeye başladı.

      İlçe Kaymakamı da, işi takibine aldı ve sık aralıklarla Camii ziyaret ederek, onarımı yakından izledi. İlçe Müftümüzle beraber giderek ve iki defa da Caminin içine girerek, onarımı  ben de yakından gördüm. İşler, yavaş gidiyordu.

       İlk hızla, Camii’nin duvarlarının dışı ve kubbesiyle minaresi, kısa sürede onarıldı. Bahçesinde bulunan ve Kırım Hanedanı’na ait olup, aileleriyle birlikte üç Kırım Hanı’nın da metfun bulunduğu mezarların daha önce sökülen taşları bir kere daha sökülerek, özensiz bir şekilde sağa sola savruldu. Kırılan taş olmadı, ama kırıldığını iddia edenler oldu.

     Yapılan ihaleye göre, Camii’nin içi ve dışı onarılacak, minberi ve zemini yapılacak, iç duvarları kazınarak eski süslemeler ortaya çıkarılıp aslına göre yenilenecek (boyanacak) ve bu arada bahçesi de tanzim edilerek, Şadırvan’ıyla, Tuvaleti de yenilenip,  müştemilatı olan Hamam da onarılacaktı.

    Planlama böyleydi, ama 10 Eylül 2014’e kadar bitirilmesi gereken bu işlerin, henüz yarısı bile yapılamadı. Üstelik, bu tarihin üstünden iki ay geçtiği halde, işler durma noktasına geldi.

                       İKİ GÜN ÖNCE, YİNE ZİYARET ETTİM

     Avlusunda hiçbir çalışma olmayan Camii’nin içinde, Didem Ünlüsoy, Esra Özyılmaz, Burcu Dadak ve Nihan Tunçel adlı 4 Bayan Ressam çalışıyordu.   El Sanatları, Restorasyon ve Çini Tasarımı Bölümlerinden mezun olan ve Sanat Tarihi eğitimli bu 4 Ressam, duvarların  badanasını kazıdıktan sonra çıkan resimleri (süslemeleri), aslını hiç bozmadan ve renk değişikliği yapmadan, yeniden ve aynen boyuyorlardı.

     Titiz bir çalışma ve göz nuru ile çok güzel süslemeler ortaya çıkarmışlardı. Onları, buradan tebrik ediyorum. Ressamlar, en geç, 15-20 gün içinde süsleme işini bitireceklerini ve teslim edeceklerini söylediler.

    Bu haber pek sevindiriciydi, ama esas onarımın ne zaman biteceği;  MEÇHUL !

     İhaleyi üstlenen şirketin, hiçbir temsilcisi ortada yok. Onarım işinde çalışan hiç bir eleman da görünmüyor. Camii’nin içi ve dışı, adeta kaderine terk edilmiş durumda.

      Ara-sıra ortaya çıkan Yasin Kurt adlı bir görevli, sadece geleni geçeni azarlıyor. Kimsenin, soru sormasına bile izin vermiyor. Her halde, soranlara hakaret etsin diye orada görevlendirilmiş.

     Sözün kısası, Cami bindirilmiş bir alamete, gidiyor kıyamete gibi. Tahmin yürütenler, işin bir yıl daha sürebileceğini, fiyat farkı alabilmek için üstlenici firmanın Vakıflar İdaresi ile bir pazarlık içinde olduğunu, o yüzden işin terk edildiğini söylüyorlar. Bu iddialar, doğru da olabilir, yanlış da.

    2014 yılının sonuna geldiğimiz halde, 2007 yılında planlanan onarım işleri, 7 yıldan beri hala bitirilemedi.

     Ayas Mehmet Paşa, bu Camii’nin yapımına 1525 yılında başlamış ve 4 yılda bitirmişti. Merhum, ayağa kalksaydı ve bu durumu görseydi; “4 yılda yaptığım Camii’nin onarımını, 7 yılda bitiremediniz. Eğer, ihmaliniz yoksa, bu işin içinde bir katakulli var. Katakulli yoksa, işi neden bu kadar ihmal ediyorsunuz?” diye mutlaka  sorardı.

   Dip Notu:  Halkımızı bilgilendirmek için her gün yayın yapan Saray Belediyesi’nin yayın cihazı bozuk olmalı ki, söylenenler anlaşılamıyor. Müşteki hemşerileriz adına, Belediye yetkililerine duyurulur.