Belediye Başkanı Nazmi Çoban, Süt Üreticiler Birliği'ne Aday olacakmış ama ineği yokmuş. Başkan Çoban aldığım duyumlara göre köyleri karıştırmaya çalışıyormuş, ilçeyi karıştırdığı yetmiyormuş gibi. Artık bu hareketlerinden, yanlışlarından ve adam kayırma huyundan vaz geçmeli. Yanlışlarını görünce gönlüm razı olmuyor. Kendisine hatırlatmak babında birkaç önerim olacak. Biraz ağırlığını koru.. Her şeye ve herkesin işine karışmaman gerektiğini öğren... Senin bir görevin var. Sen Saray'ın belediye başkanısın. Sen yerini bileceksin ki, vatandaş sana saygı göstersin.

Başkan Çoban ilçenin bunca sorunları ve problemleri varken, başkalarının işleriyle meşgul. 6 yıl geçti bir türlü koltuğun hakkını veremedi. Acaba hiç düşündü mü; Bir belediye başkanı olarak nasıl davranması gerektiğini? Vatandaşın isteklerini, ihtiyaçlarını, ilçenin onca sorununu masaya yatırıp çözüm bulmak gerektiğini? Bunlar konuşulması gerekirken ve ilçenin sorunları enine boyuna tartışılacakken Başkan Çoban, zamanını Süt Birliği ile kaybediyor. Bırak Başkan Çoban Süt Birliği'ne kim aday ise, çalışsın, uğraşsın ve kazansın.

Senin neyine; Süt Birliği seçimleri. Sen istiyorsun ki, herşey senin kontrolünde olsun. Herşey senin istediğin gibi olsun. Yok böyle bir dünya. Süt Üreticiler Birliği'ne Belediye Başkanı Nazmi Çoban'ın adaylığı konuşulurken, herkes birbirine sorup durdu "Bu da nereden çıktı" diye. Bir belediye başkanı nasıl olur da Süt Üreticileri Birliği'ne aday oluyor? Başkanın ne inekleri var ne de mandaları. Kaldı ki, başkan birliğe de üye değil. Nasıl aday olacak? 6 yıldır Saray'ın tüm sorunlarını bitirdi de, şimdi sıra Süt Üreticileri Birliği'ne mi geldi...
Nerede seçim orada Başkan Çoban. Sanırım kendisinde seçim zaafı var. Seçimleri çok seviyor. Mücadele etmeyi, taraf tutmayı, bölmeyi, ayrıştırmayı ve karıştırmayı çok seviyor.
Günlerdir Saray'da herkesin ağzında şu laf dönüp duruyor: "Saray Belediye Başkanı Nazmi Çoban, Saray Süt Üreticiler Birliği'ne aday imiş" Herkes böyle konuşunca ben de sordum soruşturdum, meğer aday değil de tarafmış. Derler ya, taraf olmazsan bertaraf olursun diye. Evet Başkan Çoban da bertaraf olmamak için ister istemez taraf olmak zorunda. Belki de bu Başkan Çoban için daha hayırlıdır.
Başkan Çoban'da bir heyecan var. Bu heyecan Çoban'ı tetikliyor, içindeki kanı hareketlendiriyor. Ama bu heyecan adamı şaha kaldırır. Hele bir de insanın içinde hizmet aşkı ve "Militanlık ruhu" varsa o heyecan hiç durmaz. Bizim Başkan Çoban da işte böyle bir insan. Elbette insanlar mücadele vermeli, idealist olmalı, hedefleri olmalı. Ama herkesin işine burnunu da sokmamalı. Bırakın herkes kendi işini kendi halletsin. Arkam sağlam diye adam sana sırtını dayamamalı. Hele arkanda başkan Çoban gibi biri varsa buna da asla güvenmemeli. İnsan kendi ayakları üzerinde durmasını öğrenmeli ve hayata öyle devam etmeli. Yani birilerine koltuk değneği olmaktan ziyade köstek olmamalı...   

Cehalet bambaşka bir şey

Sorgulamadan kabul etmek, körü körüne inanmak mı? İnsanın kendisini bilmemesi mi?
İnsanın her şeyi bildiğini sanması mı?
Cehalet: Cahillik, cahil olma durumu, ileri derecede bilgisizlik, kendisine ve topluma zarar verecek derecede bilgisizlik, eğitimle üstesinden gelinecek durum, toplumları geriye götüren durum.
Cehalet bilmeme değildir genel olarak. Cehalet öğrenmemedir. Yani araştırmamadır. Pekala tahsil görmüş biri de cahil olabileceği gibi onun karşısında bulunan ve onun kadar tahsil görmemiş biride cahil olabilir. Hiç bir insan hiç bir zaman her şeyi tam olarak bilemez.
Cehalet, hepimiz tarafından okuma yazma bilmeyen kimse için kullanılmış ve bu manada kullanılır hale gelmiştir. Oysaki cehaletin okuma yazma ile ilgisi yoktur. Okuma yazma bilmeyen nice erenler, yaşantılarıyla örnek insan olmuştur. Böyle insan cahil değil, örnek insan olarak yaşamıştır. Cehalet bambaşka bir şey.