Vaktiyle aynı ormanda yaşayan bir aslan ve bir inek sürüsü varmış. Aslan sürüsünün gözü inek sürüsünde ama inek sürüsü kendini savunacak kadar kalabalık ve güçlü.
Aslanlar açlıktan yorgun, halsiz, güçsüz kalmışlar. Düşünüp taşınıyorlar; sürü kalabalık ve güçlü saldırırlarsa karşılık bulacakları kesin. Çaba sarfetmeden, enerji harcamadan nasıl karınlarını doyurabilirler, bunun yollarını arıyorlar…
Ve aralarında konuşup anlaşıyorlar, içlerinden ineklerin sürüsüne bir elçi gönderiyorlar. Elçi diyor ki;
- Size saldırırsak ne olacağını biliyorsunuz. Mutlaka aranızdan birini alıp yiyeceğiz, buna engel olamazsınız. Gelin, ne kendinizi ne bizi uğraştırmayın, aranızdan birinin rengi çok sarı, sizden de farklı, bizim de gözlerimizi alıyor. Onu bize verirseniz size saldırmadan onu alıp gideriz ve bir daha gelmeyiz. Bundan sonra da güzel güzel geçiniriz.

İnekler düşünmüşler, taşınmışlar, bilge ineğe sormuşlar; “Olmaz” demiş bilge inek, “Aramızdan hiçbirini vermeyin” Ama aslanlar ısrarlı. En sonunda razı olmuş inekler, nasıl olsa saldırırlarsa birimiz gidecek, hem biz de çok yorulacağız. En sonunda peki demiş inekler, bir inekten ne çıkar? Biz büyük bir sürüyüz, bize bir şey olmaz…Vermişler sarı ineği, aslanlar da sarı ineği bir güzel yemişler, karınlarını doyurup kendilerine gelmişler.
Bir kaç gün sonra aslanlar gene acıkmışlar, yine gelmiş aslanların elçisi ineklerin yanına;
- Aranızda boynuzu kırık bir inek var, sinirimizi bozuyor, verin onu, ne kendinizi ne bizi uğraştımayın demiş…
Barış yanlısı inekler, ikinci tavizi vermişler, o inek de verilmiş. Artık işi öğrenen aslanlar, benekli inek, kuyruğu kısa inek, şöyle inek, böyle inek deyip inekleri bir bir almışlar sürüden. Sürü de günden güne iyice azalmış. Artık aslanlar elçiye gerek kalmadan açık açık saldırmaya, istedikleri ineği sürüden götürüp yemeye başlamışlar.
Sürünün ileri gelen inekleri, panik içnide tekrar bilge ineğe koşmuşlar. “Biz nerede hata yapıyoruz, sürümüz yok olacak! demişler.

Bir zaman sonra inek sürüsünden geriye bir tek Ala Tosun kalmış. Aslan acıkır karnını doyurmak için Ala Tosu'nun yanına gelir ve pis pis sırıtarak;  “Koca sürüden kala kala bir tek sen kaldın, Beni uğraştırma, teslim ol da zahmetsiz karnımı doyurayım, keyfimi yapayım” der.
Ala Tosun; pişman ve çaresiz bir şekilde Aslan'a “Ben hatayı sarı ineği sana teslim ettiğim gün yapmışım, aslında sen beni Sarı İneği teslim aldığın gün yemişsin de ben yeni farkına vardım, gayrı ne yapsan yeridir” der.
 Yukarıda ki bir hikâye. Bu hikâyeden kim ne anlam çıkartır bilemem. Bu hikâyeyi okuduğumda aklıma Tek dişi kalmış ABD canavarına teslim edilen Süriye, ardından Türkiye ve İran. 
Üç-dört yıl önce kanka olduğumuz Suriye vardı. Anlaşılan o ki; Aslan Suriye İneğini yedi yiyecek. Şu anda Aslan ve yardımcısı olan AK Parti iktidarı işgalin altyapısını oluşturuyor. Başer Esad ise maalesef dünyayı haklı çıkartmak için elinden geleni yapıyor ama anlayan kim...
Alıntı (Anonim)