Kendinden saklanamazsın asla

Yayınlama: 24 Eylül 2009 Perşembe 19:50 Kaynak: Haber Merkezi Editör:

Kendinden saklanamazsın asla. Önce sevgililerin bedenleri gitti ellerinden  Sonra mektupları kesildi birer birer  Saçındaki aklarla birlikte arttı yalnızlığın  Her şeyi içine atmaktan  Kanayan bir yara oldun arka sokaklarda  Konuşmayı yasakladılar sana susmaya alıştırdılar   Elinden ekmeğini ağzından lokmanı aldılar   Karşı gelemedin her şeyi kabullendin  Kendini anlamsız uğraşlara verdin  Zamanla üretmeden tüketmeye başladın bencilleştin  Dünyanın merkezi haline getirdin bedenini   Onca şerefsizliğe baş kaldırmak dururken   Sen bana ne deyip susmayı yeğledin  Yeşil doları Kâbe yapanların dinine girdin   Her şeye alışmaya verdin kendini  Ne sevildin deliler gibi ne sevebildin  Verdiğin paranın çokluğuna göre   Aldığın zevkin arttığı sevişmeler yaşadın   Değişik mülteci bedenlerinde   Ama hiç biri tutmuyordu   Kavganı ve yüreğini paylaştığın   Geçmişteki sevgilinin elini tutmaktan aldığın zevki  Karanlık odalarda arttıkça kendinle yüzleşmelerin  Gördükçe eski resimlerdeki arkadaşlarını   Daha da artar utancın   Şehit düşen arkadaşlarından özürler dilersin  Seni kendine getiren gecelerde.  Onlar onurları için onursuz yaşanmaz diye gitmişti ölüme  Oysa sen kaçmayı,  Kafanı kuma gömüp her şeyden saklanmayı tercih ettin  Ama her şeyden kaçıp saklansan da   Adam gibi yaşadığın bir parça geçmiş, yıllandırdığın bir sevda  Uğruna dövüştüğün bir kavga var ardında  Ne kadar saklanırsan saklan biliyorsun ki  Kendinden saklanamazsın asla

Önce sevgililerin bedenleri gitti ellerinden

Sonra mektupları kesildi birer birer

Saçındaki aklarla birlikte arttı yalnızlığın

Her şeyi içine atmaktan

Kanayan bir yara oldun arka sokaklarda

Konuşmayı yasakladılar sana susmaya alıştırdılar

Elinden ekmeğini ağzından lokmanı aldılar

Karşı gelemedin her şeyi kabullendin

Kendini anlamsız uğraşlara verdin

Zamanla üretmeden tüketmeye başladın bencilleştin

Dünyanın merkezi haline getirdin bedenini

Onca şerefsizliğe baş kaldırmak dururken

Sen bana ne deyip susmayı yeğledin

Yeşil doları Kâbe yapanların dinine girdin

Her şeye alışmaya verdin kendini

Ne sevildin deliler gibi ne sevebildin

Verdiğin paranın çokluğuna göre

Aldığın zevkin arttığı sevişmeler yaşadın

Değişik mülteci bedenlerinde

Ama hiç biri tutmuyordu

Kavganı ve yüreğini paylaştığın

Geçmişteki sevgilinin elini tutmaktan aldığın zevki

Karanlık odalarda arttıkça kendinle yüzleşmelerin

Gördükçe eski resimlerdeki arkadaşlarını

Daha da artar utancın

Şehit düşen arkadaşlarından özürler dilersin

Seni kendine getiren gecelerde.

Onlar onurları için onursuz yaşanmaz diye gitmişti ölüme

Oysa sen kaçmayı,

Kafanı kuma gömüp her şeyden saklanmayı tercih ettin

Ama her şeyden kaçıp saklansan da

Adam gibi yaşadığın bir parça geçmiş, yıllandırdığın bir sevda

Uğruna dövüştüğün bir kavga var ardında

Ne kadar saklanırsan saklan biliyorsun ki

Kendinden saklanamazsın asla