"Zalimin zulmü varsa, mazlumun da Allah'ı var

Bu şiir Aşık Mahzuni Şerif'e ait bir şiirdir. Mahzuni Şerif bunu türkü olarak da yorumlamış ve ortaya mükemmel bir eser çıkarmıştır.

İlkel insanlar doğa güçlerine ve "zalim" hayvanlara karşı koyamamış, "zalim" insanlara karşı kendilerini savunamamış ve kendilerine sığınacak bir şeyler bulmuşlardır. Yaşamda elde edemedikleri iyi yaşamı yaşamın ötesinde elde edebileceklerini söyleyen kişilere inanmışlardır. Dolayısıyla bu söz kesinlikle doğrudur.
Ezilen insanların zalimlere karşı savaşacak cesareti bulamadığından adaleti Allah' a havale ettiğini belirtir ki çaresizliğin dışa vurumuna çok güzel bir örnektir.

Adalet mülkün temeli, zulüm bu temele yerleştirilmiş bir dinamittir. Adalet, Hakk'ı ve halkı hoşnut etmenin en emin yolu, zulüm bu yolda yürekleri hoplatacak bir gulyabani. Adalet hakkın sesi ve soluğu, zulüm bir nefsanilik hırıltısı.

Zulüm ile şimdiye kadar kimse payidar olmamıştır. Olmuş gibi görünenlerin de yanına kalmamıştır. Atalarımız ne hoş söylerler: "Zulm ile âbâd olanın ahiri berbad olur. "Aslında, böyle birinin evvelinin de, ahirinin de berbat olduğu açıktır. İnsan küfre karşı mesafeli bulunduğu kadar zulümden de uzak durmalıdır; zira Allah nezdinde mazlumun ahı bir duadır ve bu duanın kabulü de ilâhî adaletin yapılması gerekir.

İnsanın hür ve muktedir olması, ona başkalarına zulmetme hakkını vermez. Kuvvet, hakkın emrinde olduğu sürece değerler üstü değer kazanır. Hürriyet de başkalarının haklarına saygılı davranıldığı ölçüde hakikî kıymetini bulur ve kalıcı olur.

Hürriyet ve kuvvet mevzuunda, Hakk'ın takdir buyurduğu sınırlar içinde kalma, adalet ve istikamet. Bu konuda sınır tanımamazlık ise, bir zulüm ve haksızlıktır. Adalet hemen her konuda dengeyi koruma ve itidalli olmanın Kur'ân kaynaklı adı; zulüm ise her alanda dengeleri alt-üst etmenin ürperten unvanıdır. Ancak her zulmün aynı seviyede olmadığı da bir gerçektir.

Aşık Mahzuni Şerif'ten güzel bir türkü. Çamura bulanmamış kendi halinde ağızlardan dinlemek sözlerin dümenini insanın sinirlerine doğru kırmıyor.

Karamanın koyunu
Sonra çıkar oyunu
Ben artık seyredemem
Devrilesi boyunu

Zalimin zulmü varsa
Mazlumun Allah'ı var
Ahım seni kül eder
Vallahi billahi yar

At ölür meydan kalır
Yiğit ölür şan kalır
Kör olası dünyada
Can gider zaman kalır

Mahzuni bu rıhtıma
Yanaşıyor son gemi
Düşenin dostu olmaz
Bunu unutma emi

Kaynak: Aşık Mahzuni Şerif